سفیر ایران در وین: مانع اصلی احیای برجام فقدان تصمیم‌گیری سیاسی آمریکاست
تاریخ انتشار: ۲۱ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۶۵۹۳۴
به گزارش ایسنا، متن این گفت وگو به شرح زیر است:
سطح روابط میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اتریش چگونه است؟ آیا بهبود این روابط را امکانپذیر می‌دانید؟
ایران و اتریش 164 سال روابط دیپلماتیک دارند. این روابط با امضای نخستین معاهده دوستی بین دو کشور آغاز شد و به دنبال آن به گشایش سفارت اتریش در تهران در سال 1872 و پس از آن، سفارت ایران در وین انجامید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایران کشوری با منابع طبیعی عظیم، فرهنگ و تمدنی غنی و تاریخی، جاذبه‌های گردشگری شگفت‌انگیز و جمعیتی فرهیخته است. ایران سالیان سال، دومین شریک تجاری اتریش در خارج از اروپا بود و اتریش هم در زمره پنج شریک تجاری برتر ایران قرار داشت. روابط دوجانبه کنونی چندوجهی است. باتوجه به ظرفیت‌های فراوان هر دو کشور در بسیاری از حوزه‌ها، مانعی برای گسترش روابط دوجانبه نیست.
فرصت و مزیت بزرگی که ما امکان بهره‌وری از آن را داشته‌ایم، حضور ایرانیان فرهیخته و برجسته ساکن اتریش است. گفته می‌شود بالغ بر 40000 ایرانی در اتریش زندگی می‌کنند که در میان آن ها بیش از دو هزار پزشک و تعداد زیادی از مهندسین، اساتید دانشگاه، محققین، بازرگانان و فعالان دیگر حوزه‌های حرفه‌ای حضور دارند. ما به وجود آنان مفتخریم و مقامات عالی‌رتبه اتریش نیز همواره به نقش برجسته آنان در جامعه اتریش اذعان دارند.
از نظر اقتصادی، ایران از فرصت‌های متعددی برای سرمایه‌گذاری در حوزه‌های انرژی، حمل و نقل جاده‌ای و ریلی، کشاورزی، بانکداری و بیمه، گردشگری، پژوهش و فناوری برخوردار است و علاوه‌براین در زمینه علوم نوین از جمله فناوری زیستی، فناوری نانو، زیست پزشکی، هوافضا و دیگر حوزه‌های نوین نیز پیشرفت‌های چشمگیری داشته است. از طرف دیگر ما از اکوسیستمی پیشرفته شامل استارت‌آپ‌های برجسته و فعال برخورداریم. علاوه بر نکات یاد شده، ایران و اتریش به طور مشترک ساختارها و سازوکارهای دوجانبه متعددی را برای تقویت همکاری‌های فیمابین ایجاد کرده‌اند. وضعیت بین‌المللی کنونی نیز فرصت‌هایی را برای ارتقاء بیش از پیش همکاری‌های اقتصادی ایجاد کرده است. تنها به عنوان یک نمونه، ایران به دلیل برخورداری از ذخایر گازی جهان، منبع ثابتی در معادله پیچیده تامین انرژی جهانی است که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. از این رو، ما آماده‌ایم تا با تکیه بر سود متقابل، همکاری خود را تقویت کنیم.
مذاکرات هسته‌ای وین از ماه مارس امسال در وضعیت متزلزلی قرار گرفته است. بعد از اتفاقات اخیر، چشم‌انداز حصول توافقی جدید بیش از قبل مورد تردید است. می‌توانید به ما بگویید چه چیزی منجر به بروز چنین وضعیت حساسی شد؟
این دور از مذاکرات زمانی آغاز شد که دولت آمریکا فهمید، سیاست پیشین آنها یعنی خروج از برنامه جامع اقدام مشترک 2015 (برجام) در ماه مه 2018، یک اشتباه استراتژیک و سیاستی شکست خورده بوده است و از همین‌رو تمایل خود برای بازگشت به برجام را اعلام کرد. از آنجا که کارزار فشار ترامپ از دستیابی به اهداف اعلام‌شده ناکام ماند، آقای بایدن سریعاً و به طور علنی با آن مخالفت کرد و قول ایجاد تغییرات داد. با وجود این، مایه تأسف است که میراث شرم‌آور ترامپ یعنی تحریم‌های غیرانسانی علیه مردم عادی کشور ما در دولت کنونی آمریکا نیز هنوز هم ادامه دارند.
واقعیت تلخ این است که ما بیش از 4 سال است که اساسا بهره‌ای از مزایای برجام نبرده‌ایم و برخی دولت‌ها از جمله کشورهای اروپایی، به تعهدات خود پایبند نبودند؛ تاسف‌بارتر اینکه آنها چشمان خود را به روی تحریم‌های غیرقانونی و غیرانسانی ایالات متحده که در حکم تروریسم اقتصادی علیه مردم ایران هستند، بسته‌اند.
بعد از خروج ایالات متحده از توافق که نقض آشکار قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد بود، ایران همچنان و بیش از یک سال به طور کامل به برجام پایبند بود. حتی فرصت کنونی موجود برای بحث در خصوص بازگشت به توافق نیز به دلیل آن است که ایران مسئولانه و دوراندیشانه عمل کرد.
در جریان مذاکرات وین، ما حداکثر انعطاف را نشان دادیم و حتی با هدف شکسته‌شدن بن‌بست، راه‌حل‌های نوآورانه‌ای ارائه کردیم تا مسائل باقیمانده حل شوند. طی رایزنی‌های فشرده‌ای که هفته گذشته با نماینده ارشد امور خارجی و سیاست امنیتی اتحادیه اروپا، جوزف بورل در تهران داشتیم، توافق کردیم که به طور غیرمستقیم و از طریق اتحادیه اروپا و با هدف فائق آمدن بر آخرین موانع در مذاکرات، به طور غیرمستقیم با ایالات متحده دیدار کنیم. برای برگزاری مرحله بعد مذاکرات، مانند گذشته با هماهنگ‌کننده اتحادیه اروپا در تماس خواهیم بود.
به محض اینکه طرف‌های دیگر به تمامی تعهدات خود به شکل کامل، موثر و قابل راستی‌آزمایی عمل کنند، ایران هم اقدامات خود را باز خواهد گرداند. با این حال رنج‌های مردم ایران که نتیجه کوتاهی و قصور طرف‌های دیگر در اجرای تعهداتشان بوده، قابل جبران نیستند. بیماران، به خصوص کسانی که به بیماریهای نادر مبتلا هستند، از تحریم‌های غیرانسانی که شامل تجهیرات پزشکی و دارویی نیز می‌شوند، رنج زیادی برده‌اند. چگونه می‌توان رنج و درد این بیماران بیگناه را بازگرداند؟ این بی‌عدالتی از حافظه مردم ایران پاک نمی‌شود.
با وجود این، در صورتی که همه طرف‌ها به طور کامل به تعهدات خود عمل کنند، ما نیز آماده خواهیم بود تا به تعهدات خود با پاییندی کامل عمل کنیم؛ ایران تصمیم سیاسی خود را گرفته است. در حال حاضر، مانع اصلی (بازگشت به برجام )فقدان تصمیم‌گیری سیاسی از سوی ایالات متحده است. این واقعیت را بسیاری افراد دیگر نیز تصدیق کرده‌اند. اکنون توپ در زمین ایالات متحده است و واشنگتن باید نگران از دست رفتن فرصت موجود باشد.
35 کشور عضو شورای حکام، با 30 رأی موافق، 3 رأی ممتنع (هند، پاکستان، لیبی) و دو رأی مخالف (چین و روسیه) قطعنامه‌ای را به تصویب رساندند. موضع رسمی ایران در قبال این قطعنامه چیست؟
براساس گزارش مربوط به اجرای پادمان‌ها در سال 2021، از مجموع کل بازرسی‌های آژانس که در این سال در سرتاسر جهان انجام شده، 22 درصد آنها مربوط به ایران بوده است، در حالیکه ایران تنها 3 درصد از کل تجهیزات تحت پوشش آژانس در کل جهان را در اختیار دارد. همکاری کامل ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، این سازمان را قادر ساخته تا از طریق قویترین فرآیندهای راستی‌آزمایی، نظارت و شفافیت که در خصوص یک کشور اعمال شده، آگاهی و شناخت خود از تاسیسات ایران را حفظ کند.
به رغم این همکاری بی‌سابقه و فعالانه با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، پاسخ آژانس نه مناسب بود و نه سازنده. ایران از آخرین گزارش آژانس شگفت‌زده شد، چرا که ما به تمامی پرسش‌های آژانس به طور کامل و از روی همکاری پاسخ دادیم. در حالی که کل این موضوع مبتنی بر ادعاهای بی‌اساس و اطلاعات غلطی است که توسط بدنام‌ترین رژیم منطقه ارائه شده‌اند که خودش عضو NPT هم نیست و هرکاری که در توانش باشد برای از بین بردن برجام انجام می‌دهد.
با وجود همکاری سازنده ایران با آژانس، ایالات متحده و سه کشور اروپایی برای تصویب قطعنامه در جلسه اخیر شورای حکام فشار آوردند. ما معتقدیم که قطعنامه آژانس سیاسی بوده و تاثیرات منفی بر روند مذاکرات جاری خواهد داشت و عواقب این مساله به عهده بانیان قطعنامه خواهد بود. تصویب این قطعنامه شاهدی بر اثبات این مدعا است که فشار و مطامع سیاسی برخی کشورها، جنبه فنی کار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را تحت الشعاع خود قرار داده است. این قطعنامه زنگ خطری برای اعتبار و یکپارچگی آژانس، نظام پادمانی و رژیم منع گسترش است.
سخنگوی وزارت خارجه ایران روز دوشنبه 13 ژوئن (23 خرداد)، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، رافائل گروسی را به «ملاقات با افراد غلط» متهم کرد و با اشاره به سفر وی به اسرائیل گفت: «این گونه اقدامات، دستاوردهای سازمان‌های بین المللی را بی‌اعتبار می‌کند. بر پایه اساسنامه سازمان بین‌المللی انرژی اتمی، رئیس آن سازمان وظیفه دارد تا استقلال و بی‌طرفی آن را تضمین کند». در ادامه، ایران بر دیدار گروسی از اسرائیل به‌عنوان دلیلی برای اقدام خود تاکید می‌کند. چرا وقتی صحبت از همکاری آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با دیگر کشورها می‌شود، ایران اینقدر انحصارگرا است؟
رژیم اسرائیل دست به اقدامات ظالمانه، توسعه‌طلبانه و جنایتکارانه‌ای در منطقه می‌زند. این رژیم هم چنان مردم بیگناه از جمله زنان و کودکان را در فلسطین اشغالی مورد حمله و کشتار قرار می‌دهد. اخیراً، خانم شیرین ابواکله، روزنامه‌نگار کهنه‌کار فلسطینی را به طرز بی‌رحمانه‌ای به شهادت رساندند. در واقع، شهرت این رژیم به خاطر جنایت‌هایش، سیاست‌های آپارتایدی، جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت، استفاده از زور علیه کشورهای منطقه و فراتر از اینها، به خاطر سابقه شوم و سیاه در توسعه، تولید و ذخیره انواع مختلف سلاح‌های غیرانسانی از جمله سلاح‌های کشتار جمعی است. این رژیم در تلاش است تا فعالیت‌های ثبات‌زدا، خبیثانه و تروریستی خود در منطقه را پنهان کند. این فعالیت‌ها شامل عملیات مخفیانه، اقدامات خرابکارانه علیه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای و همچنین ترور نفرت‌انگیز شهروندان بیگناه ایرانی و دانشمندان هسته‌ای ایران با هدف پیشبرد نیات شیطانی خود در منطقه است. جای تاسف است که دولت‌های غربی در قبال زرادخانه‌های هسته‌ای رژیم اسرائیل و همچنین در برابر فعالیت‌های مکرر تروریستی و خرابکارانه آن سکوت کرده‌اند؛ سکوتی که به رژیم اسرائیل جرئت داده تا بدون هیچ کیفری به جنایات خود ادامه دهد.
در چنین وضعیتی و درحالیکه رژیم اسرائیل بیش از 250 بمب هسته‌ای در اختیار دارد و عضو هیچ یک از معاهدات خلع سلاح و کنترل تسلیحات از جمله NPT نیست و از قراردادن تاسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای خود تحت نظارت‌های پادمانی آژانس، اجتناب می‌کند، می‌بینید که درست در آستانه نشست شورای حکام، مدیرکل آژانس بین‌الملل انرژی اتمی به طور رسمی از اسرائیل دیدار می‌کند؛ دیداری که به هیچ وجه نمی‌توان آن را بی‌طرفانه و غیرسیاسی تلقی کرد. از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به عنوان تنها نهاد نظارتی بین‌المللی هسته‌ای و از مدیرکل آن انتظار می‌رود که حرفه‌ای، بی‌طرفانه و مستقل عمل کنند.
از زمان شروع جنگ میان روسیه و اوکراین، بحران اقتصادی در سراسر جهان ملموس است. علی‌رغم شرایط اقتصاد جهانی، وزارت نفت ایران اعلام کرده که ایران هم‌اکنون روزانه بیش از یک میلیون بشکه نفت خام و میعانات گازی صادر می‌کند و حتی اگر چین نفت بیشتری از روسیه خریداری کند، ایران همچنان مشتریان خود را از دست نخواهد داد. به نظر شما، صرف نظر از رشد صادرات نفت خام، آیا بحران اقتصادی در جهان باعث ایجاد تورم در ایران خواهد شد؟
همانطور که در بیانیه وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران نیز تصریح شده، هرچند صادرات نفت کشور ممکن است تحت تاثیر تغییر و تحولات بازار قرار گیرد، اما صادرات مذکور با چالشِ افت جدی مواجه نشده و تنها ممکن است جغرافیای بازار تغییر کند.
در خصوص عوامل اصلی و عمده ایجاد آشفتگی در بازار جهانی انرژی و همچنین مخاطره موجود در تامین امنیت انرژی، نباید از تحریم‌های غیرانسانی آمریکا علیه ایران به عنوان یکی از دارندگان بزرگترین ذخایر نفت و گاز در جهان غافل شد. با این حال ما برای خنثی‌سازی این تحریم‌های غیر قانونی تلاش کرده‌ایم و در نتیجه، علی‌رغم تغییر و تحولات ایجاد شده، فروش نفت ما در سطح بالایی باقی مانده است. در مجموع، ایران در دو ماهه نخست سال جاری تقویم ایرانی نسبت به مدت مشابه سال گذشته، 40 درصد بیشتر مشتقات نفت خام، گاز طبیعی و میعانات گازی به فروش رسانده است. همچنین به رغم آنکه کارزار به اصصلاح «فشار حداکثری» تحریم‌های ترامپ، در دوره بایدن هم ادامه دارد، دریافت درآمدهای حاصل از فروش نفت خام و سایر محصولات نیز قابل توجه است.
جمهوری اسلامی ایران همواره تاکید داشته که برای تامین امنیت عرضه با محوریت منفعت مصرف‌کنندگان، بایستی از سیاسی‌نمودن حوزه انرژی و تحریم تولیدکنندگان خودداری شود. به هم زدن امنیت انرژی و تشدید نوسانات بازار یک بازی باخت- باخت برای همه بازیگران این عرصه است. بازگشت روزافزون و کامل نفت ایران به چرخه بازار جهانی می‌تواند به میزان قابل توجهی پاسخگوی نیاز مصرف‌کنندگان بوده و ثبات و تعادل را در بازارهای بین‌المللی انرژی به همراه داشته باشد. ما آمادگی داریم تا نقش خود را در این مقطع حساس ایفا کنیم.
در خصوص تورم و دیگر متغیرهای اقتصادی، همانطور که شاهد هستیم، بسیاری از کشورها از جمله کشورهای اروپایی تحت تأثیر منفی بحران اوکراین قرار گرفته و به ویژه در حوزه‌های انرژی، تامین کالاهای اساسی و تورم شرایط بسیار سختی را تجربه می کنند. ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده، هرچند تاثیر بحران اوکراین بر نرخ تورم در ایران، به نسبت سایر کشورها کمتر بوده است.
منبع: الف
کلیدواژه: آژانس بین المللی انرژی اتمی رژیم اسرائیل ایالات متحده تعهدات خود فعالیت ها ایران هم نفت خام حوزه ها هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۶۵۹۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عضو مجمع تشخیص: برجام و FATF همچنان در اولویت است / نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود
روزنامه هم میهن نوشت: در پی درگیری نظامی اخیر میان ایران و اسرائیل، پس از هدف قرار گرفتن کنسول‌گری ایران در دمشق و پاسخ نظامی ایران به این اقدام و اقدام نظامی بعدی در اصفهان که به اسرائیل منتسب شد، به نظر می‌رسد که وضعیت درگیری مستقیم نظامی بین دو کشور پایان یافته‌است.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان پس از فاز نظامی، اکنون نوبت به فاز دیپلماسی رسیده‌است تا جمهوری اسلامی بتواند ضمن بهرهبرداری از نمایش قدرت خود در منطقه، جلوی آسیب رسیدن به منافع کشور و افزایش فشارهای بین‌المللی را بگیرد.
سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در این شرایط دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید به‌شدت فعال‌تر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، به‌دنبال خنثی کردن تلاش‌های حامیان اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد. این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شده‌است که استمرار تحریم‌های گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.
در ادامه متن کامل گفت‌وگوی «هم‌میهن» را با سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و معاون پیشین وزارت امور خارجه مطالعه می‌کنید.
*به نظر می‌رسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیده‌است. فکر می‌کنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟شرایط به‌گونه‌ای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفته‌است. الان شرایطی پدید آمده‌است که باید فعالیت‌های جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف آغاز شود. حامیان اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی می‌کنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.
این کشورها و نهادها به‌هیچ‌وجه نگران حمله اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق نبودند، اما حالا به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آنها شده‌است. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند به‌دنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشته‌باشیم تا بتوانیم اقدام‌هایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.
در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.
*فکر می‌کنید با تحولات اخیر آیا آمریکایی‌ها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.
در این زمینه به نظر می‌رسد که انگیزه‌های ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقه‌ای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفت‌وگو در این مورد فرا نرسیده‌باشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.
الان اولویت‌های مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شده‌است و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرف‌های باقیمانده در برجام برای اجرای احکام معطل‌مانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.
برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیت‌های دیپلمات‌های باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هسته‌ای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.
*ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ غزه چیست؟این سوال خیلی کلی است و نمی‌توان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بین‌المللی کشور را در همه حوزه‌ها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.
در عین حال باید در حوزه‌های دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانه‌تر عمل کند. مهم‌ترین مسئله این است که باید از این محدودیت‌هایی که برای سیاست خارجی ایجاد شده‌است، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.
اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرت‌های دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینه‌ها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.
*بعضی از کارشناسان معتقدند که بعد از پاسخ نظامی ایران به اسرائیل ممکن است این تصور در بین کشورهای همسایه به‌خصوص کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس ایجاد شود که قدرت نظامی و قدرت موشکی و پهپادی ایران را تهدیدی برای خودشان تلقی کنند. فکر می‌کنید آیا ممکن است بتوان سازوکاری ایجاد کرد که به این کشورها نشان داد ایران تهدیدی برای کشورهای همسایه و منطقه محسوب نمی‌شود؟بخشی از این تصورات ناشی از تبلیغات است. کشورهای منطقه به خوبی می‌دانند که تاریخ ایران نشان داده‌است که ایران هرگز در سده‌های اخیر تهاجمی وارد یک درگیری و بحران نشده‌است. ایران اگر مورد حمله نظامی واقع شده‌باشد از خود دفاع می‌کند، این موضوع را در قضیه عراق شاهد بودیم و اخیراً هم در مقابل تعرض نظامی اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق مشاهده کردیم. ولی ایران هرگز تهدیدی برای همسایگانش نبوده است. ایران همواره دعوت کرده‌است که سازوکار امنیتی مشترکی برای تضمین امنیت کشورهای همسایه ایجاد شود.
الان هم دستگاه دیپلماسی ایران باید فعال‌تر از گذشته تلاش کند تا به همسایگان نشان دهد که اگر ایران یک نیروی نظامی قوی دارد، اگر توان موشکی و پهپادی دارد، این ظرفیت‌ها می‌تواند در راستای تامین امنیت منطقه به کار رود. این تز کلی ایران که امنیت منطقه باید توسط کشورهای منطقه تامین شود، می‌شود با دیپلماسی فعال و تعامل با کشورهای همسایه و دولت‌های جنوب خلیج‌فارس، آنها را به این نتیجه برسانیم که باید سازوکار امنیت جمعی در منطقه ایجاد شود و آنها را قانع کنیم که نیازی به حضور نیروهای خارج از منطقه نیست و کشورها خودشان می‌توانند امنیت منطقه را تامین کنند.
*در منطقه غرب آسیا ایران و اسرائیل چهار دهه است که با هم خصومت دارند. این منازعه برای نخستین بار در طول هفته‌های گذشته ماهیت مستقیم و رودررو پیدا کرد. فکر می‌کنید آیا امکان تکرار این منازعه مستقیم و تبدیل شدن آن به یک جنگ تمام‌عیار وجود داشته‌باشد؟آینده منازعه ایران و اسرائیل بستگی به عملکرد طرف مقابل دارد. ایران در سال‌های اخیر و به‌ویژه پس از آغاز جنگ غزه نشان داده‌بود که صبر استراتژیک در پیش گرفته‌است. اسرائیل به شیوه‌ای عمل کرد که ایران استراتژی‌اش را کنار گذاشت و وادار کرد وارد حالت تهاجمی شود. اگر اسرائیل اشتباه قبلی خود را تکرار کند، طبیعی است که مورد حمله ایران واقع خواهد شد. به اعتقاد من آینده این رویارویی کاملاً به عملکرد طرف مقابل بستگی دارد.
*عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلی‌ها نسبت به عملکردشان در آینده محتاط‌تر شوند؟بسیار مؤثر بود. اسرائیلی‌ها باور نمی‌کردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آنها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کرده‌بود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمک‌های گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار می‌دادند.
قدرت‌های جهانی پذیرفته‌بودند که موجودیت اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویت‌های اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شده‌بود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا یاد می‌شد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشک‌های عراق به سمت اسرائیل، هیچ حمله‌ای به اسرائیل نشده‌بود و اسرائیل تصور می‌کرد که سازوکار بازدارندگی‌اش صددرصد موفق بوده‌است.
برای کل قدرت‌های جهانی، به‌ویژه آمریکا جا افتاده‌بود که اسرائیل باید از لحاظ نظامی و به‌خصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قوی‌تر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاش‌ها بی‌فایده بوده و اسرائیل ضربه‌پذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.
*مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیل‌گران این موضوع را مطرح کرده‌اند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیک‌تر شده‌اند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟منازعه‌ای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیت‌های کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشک‌های ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشان‌دهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بی‌اثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.
بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.
ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌خصوص اینکه کشورهای منطقه هم می‌دانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آنها هم‌سرنوشت کنند. همانگونه که در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، همه سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.
*بعد از آغاز جنگ غزه گفته می‌شد که عربستان از فرآیند عادی‌سازی روابط با اسرائیل دور شده‌است. با توجه به تحولاتی که در ۶ ماه گذشته رخ داده‌است، تصور می‌کنید ریاض تا چه اندازه امکان دارد به فرآیند عادی‌سازی با اسرائیل بازگردد؟تجدید رابطه ایران با عربستان نشان‌دهنده تغییراتی در سیاست خارجی ریاض بود. از طرف دیگر برخی واکنش‌هایی که حکومت عربستان سعودی نسبت به عملکرد آمریکا نشان داد، مشخص کرد که سران این کشور دیگر مانند گذشته به صورت صددرصد پیرو آمریکا نیستند. در عربستان تصور غلطی ایجاد شده‌بود که اگر این کشور دنبال توسعه اقتصادی و فناوری است، باید با اسرائیل که یک قدرت اثرگذار در آمریکا و کشورهای غربی محسوب می‌شود، رابطه‌ای دوستانه برقرار کند. اما فکر می‌کنم ریاض اکنون به این نتیجه رسیده‌است که تحلیلی که در گذشته داشتند، درست نبوده و می‌توانند بدون رابطه با اسرائیل توسعه اقتصادی داشته‌باشند و می‌توانند مطمئن باشند که کشورهای منطقه ظرفیت کافی برای تامین امنیت منطقه دارند.
نکته بسیار مهم این است که افکار عمومی کشورهای عربی به صورت جدی با توسعه روابط با اسرائیل مخالف هستند. مردم عرب و مردم مسلمان با اسرائیل مخالف هستند و حاضر به پذیرش این رژیم نیستند. این دولت‌های عربی هستند که به سمت عادی‌سازی روابط با اسرائیل حرکت می‌کنند. با توجه به وقایعی که در شش ماه گذشته رخ داد و جنایاتی که اسرائیل در غزه مرتکب شد، قتل‌عام بیش از ۳۴ هزار نفر که اکثریت آنها کودکان و زنان هستند، گورهای دست‌جمعی که در بیمارستان‌ها کشف می‌شوند، بمباران مدارس، بیمارستان‌ها و خانه‌های شخصی و قحطی گسترده در غزه؛ همه‌ی اینها باعث شده‌است که زمینه عادی‌سازی روابط با اسرائیل در کشورهای عربی، دست‌کم در افکار عمومی کاملاً از بین برود.
اگر دولت‌های عربی دست‌کم تا زمانی که جنگ غزه در خاطره ملت‌ها زنده است بخواهند اقدامی در راستای عادی‌سازی روابط و دوستی با اسرائیل انجام دهند، درون کشورهایشان با افکار عمومی دچار مشکل خواهند شد. احتمال اینکه فرآیند عادی‌سازی روابط با اسرائیل ادامه پیدا کند، بسیار کمتر از گذشته شده‌است.
*بعد از پاسخ ایران به اسرائیل، رئیس‌جمهور آمریکا گفت که می‌خواهد جبهه متحدی را برای فشار و تحریم علیه ایران ایجاد کند. در نشست سران گروه ۷ و وزرای خارجه اتحادیه اروپا هم شاهد بودیم که دولت‌های غربی تصمیم خود را برای توسعه دایره تحریم‌ها علیه ایران اعلام کردند. چه کاری از دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی برای جلوگیری از توسعه و افزایش تحریم‌ها بر می‌آید؟من باید یک نکته را تذکر بدهم. تمام شعارهای انسان‌دوستانه و بشردوستانه‌ای که غربی‌ها مطرح می‌کنند و آن را ناشی از ایدئولوژی لیبرالیسم می‌دانند، شعارهایی مثل آزادی، دموکراسی، حقوق‌بشر، رعایت حقوق زنان و کودکان، عدم استفاده از خشونت، حل اختلاف‌های بین‌المللی بر مبنای دیپلماسی، نظم جهانی مبتنی بر قانون و امثال اینها، همه این شعارها وقتی نوبت به اسرائیل می‌رسد، از یاد برده می‌شود.
جنایتی نمانده است که اسرائیل انجام نداده‌باشد و کشورهای غربی به‌‌رغم همه شعارهایشان به آن بی‌توجهی نکرده‌باشند. اسرائیل کل منطقه غزه را شش ماه است که مستمراً هوایی و زمینی بمباران می‌کند و نسل‌کشی گسترده‌ای را آغاز کرده‌است. در این شرایط کشورهای غربی همچنان از اسرائیل حمایت می‌کنند. یعنی تمام ادعاهایی که در مورد حقوق بشر و دموکراسی مطرح می‌کنند، دروغ است.
من فکر می‌کنم بیش از اینکه اسرائیل در این جنگ شکست خورده باشد، فرهنگ و ایدئولوژی غرب شکست خورده است و نشان داده تمام حرف‌هایی که می‌زنند، دروغ است و واقعیت ندارد. یکی از نتایج مهم جنگ غزه و بحرانی که بین ایران و اسرائیل پدید آمد، شکست ادعاهای بشردوستانه غرب بود. وقتی اسرائیل مرکز دیپلماتیک ایران را هدف قرار داد، هیچ واکنشی نشان ندادند، اما وقتی ایران به جنایت اسرائیل عکس‌العمل نشان داد، شروع می‌کنند به محکوم کردن و افزایش فشار و تحریم.
اینها استانداردهای دوگانه‌ای است که در قبال کشورها دارند. در قبال این نوع عملکرد، ایران باید تمام تلاش‌اش را به کار بگیرد تا این رویه را متوقف کند و اجازه ندهد که میان کشورهایی که قصد دارند در همراهی با اسرائیل، ایران را تحت فشار قرار دهند، اجماع ایجاد شود. ایران باید به صورت جدی وارد فعالیت شود و با کشورهای منطقه و جهان وارد مذاکره شود. احیای برجام قطعاً یکی از بهترین راه‌های مقابله با افزایش فشار بین‌المللی است. ایران باید از منحصر کردن سیاست خارجی به چین و روسیه دست بکشد و بعد فعالیت سیاست خارجی‌اش را گسترش دهد.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: کیهان علیه برجام و FATF / این همه موفقیت را نمی بینید یا نمی خواهید ببینید؟! قوانين و محدوديت‌هاي" FATF " كاغذ پاره نيست
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است